bezbrzeżna rozpacz

См. также в других словарях:

• rozpacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} skrajnie silne uczucie beznadziejności połączonej z bezsilnością, utratą wiary, zwątpieniem; wywołane nieszczęściami, na które człowiek nie ma wpływu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezbrzeżna, dzika,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpacz — ż VI, DCMs. y, blm «uczucie beznadziejności, bezsilności, spowodowane utratą nadziei, zwątpieniem w coś, nieszczęściem; desperacja» Bezbrzeżna, niekłamana, prawdziwa, zupełna rozpacz. Rozpacz z powodu czyjejś niedoli. Rozpacz po stracie kogoś… …   Słownik języka polskiego

• bezbrzeżny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezbrzeżny {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydający się bez granic z powodu swej ogromnej rozległości; niezmierzony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezbrzeżne równiny. Bezbrzeżne morze.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień